Dienstag, März 28, 2006

دلجویی از دراویش قم


دارالترجمه زبان "رسانه ای" یاجوج و ماجوج / تمرین شماره 231


کمیته بررسی کننده ماجرای تخریب حسینیه دراویش گنابادی در قم، حمله به حسینیه را کاری اشتباه و ناشی از ارائه اطلاعات غلط به مسؤولان، علما و مراجع تقلید دانست.

حسینیه دراویش،‌ خانه ای بود که به عنوان ارثیه پدری به حسینیه تبدیل شد. نکته جالب توجه آن که در حال حاضر خانه و حسینیه با هم ویران و تبدیل به پارکینگ خودرو شده است. بررسی سوابق دراویش گنابادی نشان از آن دارد که این افراد نه تنها بعضا از خانواده شهدا هستند که دارای سوابق طولانی در دفاع از انقلاب و امام(ره) نیز می باشند.

پیروان فرقه نعمت اللهی به عنوان پرسابقه ترین فرقه دراویش در ایران شناخته می شوند و طرفداران فراوانی نیز در ایران و سایر کشورهای اروپایی و آمریکایی دارند. آنها اعتقادی به دخالت در سیاست ندارند و تاکنون نیز موضع گیری سیاسی از آنها مشاهده نشده است. حسینیه دراویش در 150 متری حرم مطهر حضرت معصومه(س) قرار داشت و ...انجام مراسم در آن مکان دارای سابقه ای متجاوز از 80 سال بوده و محل زندگی آقای شریعت – قطب دراویش – و پدر و برادر وی نیز در این مکان بود.

بنابه شهادت تاریخ این حسینیه هیچگاه مورد تعرض قرار نگرفت و هیچگاه علیه مراسم مختلف در آن مخالفتی از سوی مراجع ابراز نشد. بلافاصله پس از تخریب حسینیه دراویش و تبدیل آن به پارکینگ نمایشگاهی برپا شد که برگزارکنندگان آن مدعی بودند ابزار نمایش داده شده در این نمایشگاه، از داخل حسینیه دراویش کشف شده است. ابزاری چون سیستم های صوتی و فرستنده و گیرنده ماهواره، صد گالن بسیت لیتری بنزین، تعداد زیادی بمب های انفجاری و دودزا، ده ها بطری مشروب مصرف شده و مصرف نشده، مقادیر قابل توجهی مواد مخدر و .... از جمله وسایل و ابزارهای نمایش داده شده در این نمایشگاه بودند.

حجت الاسلام مدنی نماینده گناباد در مجلس نیز با متهم ساختن دراویش به عدم اعتقاد قلبی به اسلام مدعی شد «پشتیبانی رسانه های بیگانه از دراویش متحصن در قم احتمال تعامل این افراد با استکبار جهانی را تقویت می کند.»

آیت الله نوری همدانی از مراجع تقلید هم با صدور اطلاعیه ای اعلام کرد: «امروز که چهره اسلام ناب در نتیجه نهضت امام راحل در عرصه زندگی مسلمانان حاکم شده دیگر جایی برای فرقه صوفیه وجود ندارد.»

استاندار قم نیز برخورد با دراویش را کاملا قانونی خواند... استاندار قم در ادامه افزود: «این حرکت علیه صوفیه نبود بلکه علیه فتنه گرانی صورت گرفته که دست به اقدامات غیرقانونی زده اند.»

آنچه مشخص است انهدام یک تفکر با تخریب یک حسینیه کوچک امکان پذیر نیست. درستی یا نادرستی حمله به حسینیه دراویش و ضرب و شتم آنان با هر عنوان و هدفی که انجام گرفت،‌ نیاز به تأمل دارد.

«آفتاب»
دوشنبه ۷ فروردين ١٣٨۵ – ٢۷ مارس ٢٠٠۶
http://www.aftabnews.ir/vdcc1eq2boq00.html