Mittwoch, Dezember 21, 2005

دارالترجمه زبان "رسانه ای" یاجوج و ماجوج / تمرین شماره 90 / ویژه 27 شب یلدا در تبعید



شش تن از امضاء کنند گان اولیه فراخوان رفراندوم با انتشاراطلاعیه ای،با عنوان "صبح نزدیک است"،ضمن ارزیابی خود ازعملکرد فراخوان نامبرده ضرورت پایان فازگفتمان،و ورود به فاز سازماندهی برای ایجاد یک اپوزیسیون گسترده را مطرح ساخته اند که جای بسی چون وچرا دارد. درکل می توان گفت که ادعای فوق نه سنخیتی با سرگذشت فراخوان مذکوردارد ونه با واقعیت هائی که درجامعه می گذرد،و نه حامل ره یافتی برای رهائی ازفضای خفقان آورکنونی است. واین همه نشان می دهد که متأسفانه،آن ها هیچ درسی ازتحولات و تجربیات یک سال گذشته وآن چه که دررابطه فراخوان گذشت به عمل نیاورده اند. آن ها به بهانه ایجاد یک اپوزیسیون رنگارنگ و سلطه یک گفتمان اختراعی،با دادن شعارحداقلی و درزگرفتن مطالبات هم اکنون موجود،سودای مبارزه برای "دمکراسی "را درسرمی پرورانند.با ریختن اپوزیسیون دریک توبره،اگر هم چیزی حاصل شود بی تردید آن چیزدمکراسی نخواهد بود. والبته بازنمائی کالای قاچاقی که درزیراتیکت دموکراسی حمل می شود، ازوظایف مهم مدافعان دموکراسی بشمار می رود.
ظاهرا آن چه که آن ها را به یاد انتشاراین اطلاعیه انداخته همانا فرارسیدن سالگرد فراخوان و نیزتحرکاتی است که اخیرا درخارج ازکشور با سکانداری سلطنت طلبان حول آن صورت می گیرد.

زیر چتر چل تیکٌه


اگر به بدترين حوادث تاريخي ايران معاصر نگاه کنيم، مثلا به سي تير و حضور بي موقع قوام پير در صحنه. و اگر تاريخ بي دروغ را بررسي کنيم مشاهده خواهد شد که چون شاه و بعض رجال احساس کردند که زورشان به پيراروپا نمي رسد و دارد بازي را از دست مي رود، خواستند کاري کنند که بدون دخالت خارجي ماجرای نفت حل شود. سي تير از همه بي سليقگي ها که بگذريم حاصل چنين تدبيري بود. اصلا معلوم نيست اگر آن پيرمرد در حال مرگ، قوام السطنه که به بازي گرفته شده بود، دولتش را تشکيل مي داد و راه ميانه بر مي گزيد وضع ايران از اين که اتفاق افتاد بدتر مي شد اگر آقاي کاشاني که در سي تير با صدور اعلاميه اي دربار را تهديد کرد که انقلاب را به سوي سلطنت رهنمون خواهد شد و به همين کرشمه راه را براي نخست وزيري دوباره دکتر مصدق هموار کرد، چنين نمي کرد و در نتيجه کودتائي نمي شد و ماجرا به دست خود ايراني ها حل شده بود، بهتر از آن بود که رخ داد. آقاي کاشاني که آن کار کرد وقتي کمتر از يک سال بعد بيگانگان منتظر اختلاف داخلي و هموار شدن راه کودتا بودند، به صف دشمنان دکتر مصدق پيوست و نه سرنگوني که مرگ او را خواست. بگذريم که خود بعدا فراوان زيان ديد اما اصلا معلوم نيست که اگر در سي تير مداخله نمي کرد، زندگي ايراني ها بدتر مي شد.

حاج آقا بهنود روزی ان لاین
چهارشنبه ٣٠ آذر ١٣٨۴ – ٢١ دسامبر ٢٠٠۵
http://r0ozonline.com/panjereh/012720.shtml