احمد طالبی
http://khodesh.blogfa.com/
بعضی وقتها فکر می کنم که هر چه بر سرمان بیاید حقمان است. اصلا احمدی نژاد برای ما کم است. باید بدتر از این به سرمان می آمد. دری به تخته ای خورد و 20.000.000 رای روی هم ریخته شد تا نام خاتمی از صندوقها بیرون بیاید. بعد یکی گفت حماسه بود، همه جوگیر شدیم و گفتیم ما حماسه خلق کردیم. یکی گفت مردم مطالبات جدید دارند، همه جوگیر شدیم و گفتیم ما مطالبات جدید داریم. یکی گفت دوم خرداد پیام دارد، همه جوگیر شدیم و گفتیم پیام ما این بود که...
اصلا مشکلات ما از همین "پیام ما این بود که..." شروع شد. هیچ کس نزد توی سرمان که چه پیامی؟ چه کشکی؟ چه دوغی؟
هی گفتند و هی جوگیر شدیم و هی گفتیم و همینطور روز به روز در عالم هپروتمان پیش رفتیم و پیش رفتیم.
زمان که گذشت و خوب که جلو رفتیم، تازه دوریالی مان افتاد که ما را با حماسه نسبتی نیست باید به فکر خودمان باشیم و گلیممان را از آب بکشیم. همه مطالبات پرطمطراقمان را کیلویی می فروشیم به ۵۰۰۰۰ تومان حقوق ماهانه یا یک لیوان نفت سر سفره. پیام را هم که بی خیال شو، انرژی هسته ای را بچسب.
نه ما اینکاره نبودیم. جوگیر شده بودیم فقط. ما هنوز هم دنبال کسی می گردیم که برایمان پدرخواندگی کند، دنبال کسی می گردیم که روز به روز لقمه ای نان به طرفمان پرتاب کند، دنبال کسی که برایمان حرفهای قشنگ بزند و ببردمان توی عالم خلسه.
دوم خرداد به ما نیامده بود
http://khodesh.blogfa.com/
ما اینکاره نبودیم
بعضی وقتها فکر می کنم که هر چه بر سرمان بیاید حقمان است. اصلا احمدی نژاد برای ما کم است. باید بدتر از این به سرمان می آمد. دری به تخته ای خورد و 20.000.000 رای روی هم ریخته شد تا نام خاتمی از صندوقها بیرون بیاید. بعد یکی گفت حماسه بود، همه جوگیر شدیم و گفتیم ما حماسه خلق کردیم. یکی گفت مردم مطالبات جدید دارند، همه جوگیر شدیم و گفتیم ما مطالبات جدید داریم. یکی گفت دوم خرداد پیام دارد، همه جوگیر شدیم و گفتیم پیام ما این بود که...
اصلا مشکلات ما از همین "پیام ما این بود که..." شروع شد. هیچ کس نزد توی سرمان که چه پیامی؟ چه کشکی؟ چه دوغی؟
هی گفتند و هی جوگیر شدیم و هی گفتیم و همینطور روز به روز در عالم هپروتمان پیش رفتیم و پیش رفتیم.
زمان که گذشت و خوب که جلو رفتیم، تازه دوریالی مان افتاد که ما را با حماسه نسبتی نیست باید به فکر خودمان باشیم و گلیممان را از آب بکشیم. همه مطالبات پرطمطراقمان را کیلویی می فروشیم به ۵۰۰۰۰ تومان حقوق ماهانه یا یک لیوان نفت سر سفره. پیام را هم که بی خیال شو، انرژی هسته ای را بچسب.
نه ما اینکاره نبودیم. جوگیر شده بودیم فقط. ما هنوز هم دنبال کسی می گردیم که برایمان پدرخواندگی کند، دنبال کسی می گردیم که روز به روز لقمه ای نان به طرفمان پرتاب کند، دنبال کسی که برایمان حرفهای قشنگ بزند و ببردمان توی عالم خلسه.
دوم خرداد به ما نیامده بود
