ما نوج
وانان ديروز و يدر و مادرهای امروز، حتما بارها در معرض اين سوال فرزندان خود قرار گرفته‌ايم که چرا انقلاب کرديد؟ و ما نيز به تناسب گفته‌ايم: انقلاب کرديم که مستقل باشيم؛ انقلاب کرديم که آزاد باشيم؛ انقلاب کرديم که نظامی مبتی بر رای مردم داشته باشيم؛ انقلاب کرديم تا باورهای دينی‌مان محترم شمرده شود و ...و آنگاه که سوال بعدی را می‌شنويم که آيا اين همان چیزی است که می‌خواستيد؛ فقط به دور دست‌ها خيره می‌شويم و همين سوال را بارها با خود زمزمه می‌کنيم ...گاهی در اين آشفته بازار بر غوغای دعواهای طرفداران جمهوريت و اسلاميت؛ ليبرال‌ها و اصولگراها؛ سنتی‌ها و متجددين؛ محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان؛ جمکرانی‌ها و غير جمکرانی‌ها؛ مصباحی‌ها و سروشی‌ها، انقلاب بزرگ سال ۵۷ را می‌بينم که چه غريبانه در غربت خود سر در گريبان فرو برده است.شايد بتوان گفت مشکل از اين‌جا شروع شد که...
جمیله خانم کدیور "نماینده زنان و پارلمان" ایران در "کنفرانس" برلینمکتوب ما فیل آخر ان لاین
۱۲ بهمن ۱۳۸۴ - - ۱ فوريه ۲۰۰۶
http://kadivar.maktoub.ir/archives/2006/01/28/522.php
سه موضوع فعلا در صدر موضوعات روز دنيا هستند:
۱- توان علمی ايران براي کسب دانش هسته‌ای.
۲- آينده فلسطين و موفقيت حماس در انتخابات اخير.
۳- انتشار کاريکاتورها عليه رسول اکرم(ص) در مطبوعات غربی به بهانه‌ی آزادی بيان.
آيا اين سه موضوع با يکديگر مربوطند؟ آيا تبليغات اخير عليه مسلمانان، نشانه‌ای برای تحقق نظريه‌ی هانتينگتون نيست؟
جمیله خانم مکتوب آخر ان لاین
بهمن ۱۳۸۴ - - ۴ فوريه ۲۰۰۶
http://kadivar.maktoub.ir/archives/2006/02/04/548.php
