مساجد هوایی
در مورد پروازهایی که این امکان وجود ندارد ایشان فرمودند: باید در داخل هواپیما، محل اقامه نماز فراهم شود.
از آنجایی که هنوز هواپیماها را کفار میسازند نمیشود از آنها توقع داشت روی دمب هواپیما برای ما مناره بسازند. وانگهی برداشتن صندلیهای قسمت فرست کلاس به راحتی آنرا تبدیل به یک نمازخانه خواهد کرد. ساختن گلدستههایی که باد کردنشان ممکن باشد چیزی است که به راحتی از عهدهی صنعتگران خودمان بر میآید. نوار اذان را میشود از داخل اتاق خلبان پخش کرد و یا به عنوان بخشی از وظایف میهماندارها میتوانیم از آنها بخواهیم آنرا از طریق میکرفون هواپیما برای مسافران ایراد بفرمایند.
حضور یک روحانی به عنوان پیشنماز در هر پرواز علاوه بر ایجاد یک فضای روحانی در بین مسا فران، کنترلی بر روی آندسته از خلبانانی خواهد بود که چون از مرز بیرون میروند کارهای دیگر میکنند.
این اقدام اتفاقاً روی، رو سری برداشتن خیلی از خانمها هم اثر خواهد گذاشت. به نظر من نباید به این اکتفا کرد.
اتوبوسهای بین شهری ما هم از بی نمازخانهای رنج میبرند. حتم دارم اگر در آنها هم نمازخانه در نظر گرفته شود هستند روحانیون مخلصی که پیشنمازی آنها را به عهده بگیرند. مملکتی که روی نفت راه میرود برای حقوق دادن به این عزیزان هیچ عذر شرعی هم ندارد.